Bugün oğlum 2021 LGS’ye girdi. Son bir yıldır, sabah 07:00’den akşam 9:30 – 10:00 saatlerine kadar bilfiil çalışan güzel yavrumu sınava götürürken, Arda’m nasıl heyecanlı ve tedirgindi. O kadar emek… Sadece birkaç saat içinde… Yaptı yaptı, yapamadı yapamadı. Püfff…

  • Geldi çattı. Sınava girdiler. Biz veliler, gözümüzün bebeği çocuklarımızı dualar ve alkışlar eşliğinde sınava gönderdik. Sanki askere gönderiyoruz. Sınav esnasında bahçe korkuluklarının arasından çocuklarımızı görmeye çalışıyoruz. Görüş günü gibi…
  • Bir arkadaş grubunda soruyorlar; “Nasıl geçmiş kızlar, bu seneki sorular farklı mıydı?” Diğer arkadaşı cevaplıyor; “Hiçbir şeye göre çalışma, canım burası TÜRKİYE!…
  • DERİNLERDE TAA DERİNLERDE ACIYAN BİR ŞEY. Tarifsizim…
  • Sınav bitti, öğrencileri grup grup çıkarıyorlar. Herkesin gözü evladını arıyor; kimi bahçeden taa ileriden “Matematik bitirdi” işareti yapıyor. Kimisi ağlayarak, anne babasına koşup sarılıyor; hem de hıçkırarak…
  • Hangi tarafa bakacağımı şaşırdım, kafamı nereye çevirsem ağlayan bir çocuk görüyorum ve onları rahatlatmaya çalışan anne babalar…
  • Oğlumu, uzaktan gördüm; gözyaşlarımı silip, büyük bir panikle kapıya yaklaştım. O anda aklımdan neler geçti tahmin bile edemezsiniz. Bir yandan da kafamda oğlumu teselli edecek kelimeleri toparlamaya çalışıyordum.
  • Neyse ki; oğlum ağlayarak çıkmadı, gözlerini gözüme dikti. (Biz onunla gözlerimizle konuşuruz, böyle bir lisanımız var.) Başarılıdır Arda’m, kendinden de emin. “Anneciğim, matematik istediğim gibi geçmedi.” dedi usulca. “Olsun.” dedim sarıldım, kalabalıktan uzaklaşmak için hemen arabaya bindik.
  • Eve giderken morali bozuldu. “Anneciğim, memnun olmadın sınav sonucundan galiba.” dedi. “Olur mu?” dedim, “Sınavın çok çok başarılı.” Aklımdan geçenleri ona nasıl anlatabilirdim ki!
  • ”Sizler yine şanslı öğrencilersiniz.” mi deseydim, pandemi sürecindeki fırsat eşitsizliğini düşünürsek. Yaklaşık 1,5-2 yıldır hiç eğitim görememiş, derslere bile katılamamış, internete bağlanamayan, bilgisayarı olmayan, matematiğin m’sini görememiş öğrenciler sizlerle aynı sınava girdi, kim bilir onların hâli nedir?
  • Allah’ım hepsinin yardımcıları olsun.
  • Mutsuz ve gittikçe eğitimden uzaklaşan bir nesil yetiştiriyoruz! Dünyadaki eğitim modellerini alıp daha önce bu sistemle yetişmemiş öğrencilerin bir anda buna uyum sağlamalarını bekliyoruz. Onlarda, umutsuzluk ve başarısızlık hissi yaratıyoruz. Özgüvenlerini yıkıp, hayallerini darmadağın ediyoruz. Kendi öz eğitim sistemimizi ne zaman uygulayacağız? Ne zaman eğitimin öğretim kadar önemli olduğunu fark edeceğiz? Çocuklarımızı sadece sınava göre değil eğitimin hayata uyarlanmasına göre yetiştireceğiz?
  • Ülke olarak ne zaman silkelenip, kendimize geleceğiz?
  • Bu arada pandemi sürecini çok başarılı yöneten Bilfen Ankara ekibine teşekkür etmeyi bir borç bilirim. İdareci, öğretmen ve tüm kadrolarıyla çocuklarımıza ışık tuttunuz. Tüm ailem adına çok teşekkür ederim.
  • Güzel yavrular, hepinizin yolu, güzel kalpleriniz gibi açık olsun.

Bilfen eğitimcilerine teşekkürlerimle;